[SF] Love Me Please #กะทิใส่ไข่มุก

           


              [SF] : Love me please
              Rate : G
              Paring : #กะทิใส่ไข่มุก (Pam X Mon)
              Writer : DarkBlueKiss (Nammgern)

             

            เรือบาปนี้ไม่ได้ตั้งใจจะสร้างความเสียหาย                 ให้ศิลปินทั้งคู่สร้างขึ้นเพื่อความบันเทิงจ้า

ภายในงานเลี้ยงรื่นเริงสังสรรค์ที่ริมสระว่ายน้ำในบ้านหลังใหญ่ของสาวสวยร่างสูงเจ้าของใบหน้าคมหวานในชุดเดรสสั้นสีชมพูหวานตามแบบที่เจ้าตัวชอบกำลังยืนอยู่หน้างานอย่างเป็นมิตร


"พี่อาร์มหวัดดีค่ะ ขอบคุณนะค้าที่อุตส่าห์มา"


ชายหนุ่มผู้มาเยือนยิ้มกว้างให้กับสาวน้อยตรงหน้า วันนี้เป็นงานวันเกิดของเธอ ถูกจัดขึ้นในธีมโพนี่ตามสไตล์ที่เธอชอบ และแน่นอนแขกในงานก็เป็นเหล่าเพื่อนสนิทในวงเกิร์ลกรุ๊ปของเธอเอง รวมถึงรุ่นพี่หลายๆคนจากรายการ the mask singer ที่ถูกปิดฉากลงอย่างสวยงามด้วยงานคอนเสิร์ต



และวันนั้นก็เป็นวันแรกที่เธอเจอกับรุ่นพี่ตัวเล็กน่ารักแต่กลับเป็นคนที่มีสเน่ห์อย่างน่าประหลาด หน้าหมวยที่ยิ้มทีเป็นตาสระอิกับส่วนสูงที่แตกต่างกับเธออย่างสุดๆ แปลกที่วันนั้นเจอกันครั้งแรกแท้ๆแต่กลับสนิทกันอย่างง่ายดายเหมือนอย่างกับรู้จักกันมานาน จริงๆจะเรียกว่าเธอสนใจในตัวของรุ่นพี่คนนี้ตั้งนานแล้วต่างหาก


ก่อนหน้านี้เธอแอบติดตามผลงานอีกฝ่ายอยู่อย่างเงียบๆ เธอหลงในเสียงหวานปนแหบนิดๆของอีกฝ่ายจนถึงกับ cover เพลงของเจ้าของเสียงหวานนี้ ถ้าให้ถูกต้องก็คือเธอแอบตีเนียนรุ่นพี่ตาสระอิตั้งแต่คอนเสิร์ตแล้ว ทั้งเนียนไลฟ์แต่แอบเข้าไปคุยด้วย ยิ่งตอนที่อีกฝ่ายขอถ่ายรูปก็ยิ่งรู้สึกดีใจเล็กๆอยู่ข้างใน



ไม่นานนักแขกต่างๆก็มากันจนเหลือแค่เธอคนนั้น และในขณะที่กำลังมองหาอยู่นั้น สาวที่อายุขึ้นเลข3แล้วแต่ยังหน้าเด็กแบบกระชากวัยสุดๆอยู่ อาจเพราะส่วนสูงที่ดูน่ารักนั่นด้วยล่ะมั้ง


"พี่ทอม พี่แว่น พี่มนหวัดดีค่ะ แหมมาคนสุดท้ายเลยนะคะ"

"ก็มนแต่งหน้านานอ่ะ โบกเป็นป้าเลย โบท็อกส์บนหน้ายังหนักไม่พอหรอเจ๊"


คนตัวเล็กตีที่แขนของรุ่นน้องในวงตัวเองแรงๆทีนึง แถมมองค้อนไปที่เด็กน้อยอิศราที่ตอนนี้วิ่งไปหลบหลังพี่แว่นใหญ่เรียบร้อยแล้ว


"อิท๊อม!!! อิเลว"


ทั้งหมดหัวเราะลั่นกับท่าทางเจ๊ๆของพี่มน นักร้องคอรัสและบางทีก็ร้องนำในวง ด้วยนิสัยที่ดูแมนๆแต่จริงๆก็มีมุมแบบนี้เหมือนกัน การกระทำทุกอย่างนั้นอยู่ในสายตาของคนหน้าหวานสวยอยู่ตลอดเวลา


"ไปกันเถอะค่ะพี่ๆ เดี๋ยวงานจะเริ่มแล้วนะคะ"


งานเลี้ยงที่เต็มไปด้วยความสดใสเพราะสีชมพูในงานนั้นบวกกับการร้องเพลงโชว์ของเหล่าแขกที่มาร่วมงานกันมากมาย แต่มีอย่างหนึ่งที่ทำให้แปมต้องแอบหันไปมองตลอดเวลาคือเพื่อนๆในวงของเธอที่กำลังขอกลุ่มรุ่นพี่ Room 39 ถ่ายรูปกันอยู่


นี่ถ้าไม่ติดว่านุ่นหรือสาวผมทองเป็นรุ่นน้องสายเต้นในวงของเธอ เธอก็อาจจะเดินไปดึงให้คนตัวเล็กของเธอออกมาแล้ว ทำไมแค่เซลฟี่หน้าต้องติดกันขนาดนั้นด้วยนะ

"อ่ามาๆ จอยมาเองเลยนะค้า"

"วี๊ด!!!"


แค่พี่ใหญ่แห่งวงไกอายืนขึ้นมาบนเวทีเล็กๆก็เรียกเสียงกรี๊ดจากแขกในงานได้เพิ่มขึ้นอีก ทุกคนที่เริ่มมีแอลกอฮอล์สีหวานเข้าปากก็เริ่มมีความสุขไปกับงานโดนบรรยาย


"หลังจากที่ฟังพี่เอ๊ะสุดหล่อของเราไปแล้ว มาฟังสาวๆร้องเพลงกันมั้ยคะ เอาเป็นเพลง... Love me please เพลงของพวกเราเลยค่าาา แต่จะให้ไกอาเต้น ธรรมดาไปมั้ยอ่า ขอเชิญพี่ก้อย รัชวิน และพี่มน Room 39 ขึ้นมาจอยกับพวกเราหน่อยค่าาา"


ถือเป็นการทำหน้าพิธีกรที่ดีเพราะเสียงโห่เชียร์ให้สองสาวขึ้นไปร้องเพลงและเต้นบนเวที ร่างเล็กที่ถูกดันให้ไปร้องโดยเพื่อนร่วมวงอีกสองคนจนในที่สุดก็ต้องเดินออกไปทั้งคู่


"เอ้า เจ้ๆไม่มาร้องกับหนูอ่ะ"


เพลงเพื่อนสาววงเดียวกันหันไปมองจอยและจันจิที่นั่งลงข้างๆพี่แว่นใหญ่แล้วมองกลุ่มรุ่นน้องตัวเองกับพี่ๆรับเชิญร้องเพลงตัวเอง


"ร้องกันเลย แก่แล้วไม่ไหวแล้ว5555"


จันจิสาวมั่นติดตลกที่ทุกคนในวงยกให้เป็นคนพูดมากที่สุดพูดอย่างขำๆก่อนจะหยิบแก้วที่ใส่ค็อกเทลสีชมพูสวยเข้าปาก


"เอาจริง เออเริ่มเลยเถอะ555"


นุ่นที่กำลังจะยื่นไมค์ส่งให้พี่มนแต่กลับมีมือเรียวยื่นมาให้ก่อนแล้ว คนตัวเล็กหยิบไมค์ไปจากรุ่นน้องโดยไม่คิดอะไร เสียงหัวเราะอย่างสะใจขอนายอิศราที่ขำซะจนหัวโขกกับพี่เอ๊ะ หรือผู้อาวุโสสุดในงาน แต่เจ้าตัวกลับลูบหัวคนตัวเล็กนั่นอย่างเอ็นดูแทน


"นี่คือใครเอากูมายืนข้างแปม นี่กูดูเป็นหลุมมากเลยนะ5555"


ร่างสูงก้มมองรุ่นพี่ตัวเล็กที่เล่นพูดจิกกัดตัวเองแทนการให้คนในวงมาจิกกัด ทำไมถึงน่ารักอย่างงี้นะ พอมานึกถึงวันแรกที่เจอกันอีกครั้ง ถ้าวันนั้นเธอไม่เข้าไปทักอีกฝ่ายก็คงไม่ขอถ่ายรูปจนได้ ขอโทษนะแต่อ่อยแล้วหันมามองกันมั่งก็ได้


แถมทั้งงานหลังจากทักที่หน้าประตูแล้วก็ไปนั่งคุยกับเพื่อนๆเธอซะหมด จะว่าเฟรนลี่ก็เถอะนะ ก็แค่อยากให้เฟรนลี่กับเธอคนเดียวเท่านั้นแหละ


'เป็นอะไรกันนักกันนัก ยังไม่ทันจะเข้ามารู้จัก
มองเข้ามาสักพักก็หันหนี
ไปคุยกับเขาคนนั้นคนโน้น กับฉันไม่เห็นมาสน
ไม่โดนคนบอกรักเลยสักครั้ง'


เสียงเพลงพายในงานต่างดังแข่งกับเสียหัวเราะและเสียงกรี๊ดกร๊าดเชียร์จากเหล่าคนที่มาในงาน ร่างเล็กเต้นเก้ๆกังๆกับสาวๆรุ่นน้องที่ดูโปรเอามากๆ ที่เมื่อแปมเห็นก็เอ็นดูในความโก๊ะๆเปิ่นๆนั้น


'เรื่องความรักไม่ยักมาหา มาแต่เพียงคำว่าเหงาตลอด
มีเพื่อนเยอะก็ยังไม่ Strong
ทำไมชอบคิดกันนักไม่รู้ ว่าฉันมีรักอยู่แล้ว
บอกเลยว่าที่จริงยังไม่มี'


และเสียงหวานทรงพลังของคนตัวสูงก็ถูกเปล่งออกมาถัดจากพี่ก้อย ลักษณะการเต้นที่ไม่ถึงกับเก่งนะดับเทพแต่ก็ตรงจังหวะและมีเสน่ห์ในแบบของตัวเองนั้นยิ่งดึงดูดให้พี่มนมองมาที่เธอโดยที่ไม่ต้องพยายามเลย


'ก็ฉันยังโสด ขอเถอะได้โปรด จะมีใครบ้างไหมพูดคำนี้

รัก รัก รัก ขอเธอช่วยส่งเสียงหน่อย
Love Love Love หัวใจมันยังเฝ้าคอย
Please Please Please ช่วยปรากฏตัวสักหน่อย
Come on now ให้ไม่ต้องเหงาสักที'


ถึงคราวของสาวตาสระอิที่จะโชว์พลังเสียงในแบบของตัวเองออกมาแต่กลับถูกพี่แว่นใหญ่หัวเราะก๊ากกับการเต้นที่ไม่มีสเต็ปเอาซะเลยของเจ้าตัว


............


เมื่อในงานดำเนินมาถึงช่วงเล่นเกม โดยเกมแรกเป็นการเล่นต่อเพลงกัน ใครที่คิดไม่ออกก็ต้องโดนเขียนหน้าและซัดแอลกอฮอล์สีหวานนั้นเข้าไป และกลายเป็นอิศราและผลิตโชคนั่นเองที่โดนเขียนหน้าซะเลอะเทอะแถมต้องดื่มน้ำสีหวานนั่นเข้าไปอีก


"พี่เป๊ก โอเคมั้ยครับ"


กรกันต์หนุ่มหล่อที่เห็นรุ่นพี่ตัวเองกำลังเริ่มเข้าสู่โหมดคุณหนูผลิตวิทเก๊กฮวย แถมยังเริ่มพูดจาไม่รู้เรื่องและหัวเราะอย่างน่าเอ็นดู


"เฮียโอเค๊~ อึก"


และเกมที่สองก็ดำเนินไปโดยตั้งแต่เล่นมา6รอบก็ยังไม่มีใครเอาชนะน้าเอ๊ะ จิรากรได้เลย มันเป็นเกมที่ต้องเลือกช็อกโกแล็ตชิพได้ทีล่ะไม่เกิน3ชิ้น จะ 1 2 หรือ 3 ก็ได้ ใครได้ถึง20ก่อนจะเป็นผู้ชนะ และแน่นอนตามสไตล์เกมในงานแบบนี้ผู้แพ้ต้องซักโฮกไป1แก้วแน่นอน


"ไหนๆมนเล่นบ้างดิ"


จริงๆไม่ใช่ว่าแปมจะไม่รู้ทริคในการเอาชนะหรอกนะ แต่แค่อยากเห็นคนตัวเล็กคนนั้นลองตั้งใจเอาชนะดูบ้าง เกมนี้ที่เมื่อใครได้เลข16ก็จะเป็นฝ่ายชนะเลย และแน่นอนจิรากรก็ยังคงครองตำแหน่งแชมป์อยู่ดี มันเป็นเกมคณิตศาสตร์ที่อิศรานั่งเล่นมา3รอบแล้วก็ยังแพ้ทุกรอบ แถมซัด Martini ไปแล้ว 3แก้ว


"ต่อไปๆ งานนี้พึ่งดวงล้วนๆเลย ให้พี่ทอมพี่เป๊กได้มีสิทธิ์ชนะบ้าง นั่นก็คือเกมพระราชานั่งเองค่าา"


จันจิที่ Margarita ทำให้สติหลุดไปบ้างเอ่ยขึ้นมา หัวข้อเกมส์นี้คือใครได้ไพ่คิงส์ไปจะมีสิทธิ์สั่งให้เบอร์ไหนทำอะไรก็ได้ และคนแรกที่จับได้คิงส์คือ

"พี่อาร์มจะให้เบอร์ไหนทำอะไรดีคะ555"

"ให้ เบอร์2กอดเบอร์6ก็ได้ครับ"

คนสุภาพที่ตั้งแต่เริ่มงานมายังไม่ได้ดื่มอะไรเลยบอกกับจอยที่ดูจะเอ็นจอยมากๆกับงาน และเบอร์2ที่ว่าก็คือตัวเธอเอง ส่วนเบอร์6ก็เป็นเพลงเพื่อนร่วมวง สองสาวกอดกันได้แบบสบายๆ เกมดำเนินมาเรื่อยๆจนมาถึงไฮไลท์ที่เจ้าของวันเกิดจะได้เป็นพระราชาและสั่งให้ผู้โชคดีเจอกับเซอร์ไพร์ของงาน

"งั้นแปมขอ เบอร์4 กับเซอร์ไพร์พิเศษของเราเลยดีกว่าค่าา"

เมื่อสิ้นเสียงรุ่นพี่ที่เธอเฝ้ามองตลอดงานก็ออกอาการหน้าซีดขึ้นมาทันทีและความแอบสอดรู้สอดเห็นของรุ่นน้องร่วมวงอย่างทอมเมื่อเห็นหมายเลขที่พี่มนได้ก็หัวเราะสะใจพร้อมแปะมือกับพี่แว่นอย่างอารมณ์ดี

"ว้าวๆ เป็นพี่มนนะคะกับเซอร์ไพร์พิเศษของเรา นุ่นจัดมา"

เพลงหันไปเรียกนุ่นที่ไปยกถาดเสิร์ฟมาโดยมีบาร์เทนเดอร์ที่จ้างมาเดินตามหลังมาด้วย เครื่องดื่มสีสวยแต่ฤทธิ์ร้ายแรงใส่มาในแก้วช็อต 5 แก้ว มันคือ B 52 หรือค็อกเทลจุดไฟที่แค่ดื่มไป2-3ช็อตก็เรียกได้ว่ายืนลำบากแล้ว แล้วนี่ 5 แก้วช็อต


"โหย โหดอ่ะ เกรงใจเจ๊บ้างลูก555"


ร่างเล็กหันไปเกาะหลังพี่แว่นที่ยังนั่งขำให้กับความโชคร้ายของเธอ แก้วแรกถูกจุดให้ไฟลุกขึ้นมาพร้อมกับเสียงเชียร์จากแขกต่างๆในงาน


"อร๊ายย"


แก้วแรกถูกซดไปจนหมดและพี่มนที่หน้าขึ้นสีแต่ใบหน้าขึ้นสีนั่นกลับทำให้สายตาหวานที่มองอยู่ถึงกับหยุดมองไม่ได้ 'น่ารักจัง' แก้มขาวที่ตอนนี้เหมือนลูกมะเขือเทศสุกทำให้แปมหยุดมองไม่ได้เลยจริงๆ


"พี่มนเอาให้หมดเล้ยย อีกๆๆๆ"


อิศราที่ยังคงไม่หยุดเชียร์ก็ยิ่งยุให้คนที่เริ่มเมาเครื่องดื่มนั่นให้ดื่มไปอีก ขนาดผลิตโชคที่รู้สึกว่าตัวเองตอนเมาดูไร้สติเอามากแล้ว แต่กลับสาวตรงหน้าเมื่อแก้วทั้ง5ช็อตหมดไปนี่ยิ่งกว่าตัวเองเลย เธอนอนอืดลงแถมยังไม่หยุดแซวคนนู้นคนนี้ไปเรื่อย


"เอ๊ย เฮียพาหลีดดด ลิ้นเปลี้ย~ อึก นี่ๆหนูเก่งกว่าเฮียอีก เอิ๊ก~ ไม่เหมือนเฮีย โคนอารายเมาแล้วโครตเรื้อนเลย555"


อีกฝ่ายที่โดนแซวเมื่อเห็นก็ยังขำว่ามีคนที่เมาได้สุดกว่าตัวเองจริงๆ ไม่นานนักสาวๆไกอาก็พากันลากลับบ้านไป รวมถึงผลิตโชคที่กลับไปกลับกรกันต์อย่างว่าง่ายโดยให้อีกฝ่ายไปส่งเพราะขามาก็มีเพื่อนสาวอย่างแพรวตามมาส่งให้อยู่แล้ว


"แปมงั้นพี่กลับก่อนนะ เอญ่าพีเจเรียกหาปะป๊าแย่ล่ะ"


"อ้าวพี่เอ๊ะผมไปด้วยดิ นี่ติดรถพี่แว่นมา แถมขากลับก็คนล่ะทางอีก"



แปมยืนบอกลารุ่นพี่ทั้งสอง ตอนนี้ก็เหลือแต่สาวตาสระอิที่หลับอยู่ตรงโซฟาและพี่แว่นที่กำลังเกาหัวแกร๊กๆว่าจะพาคนเมาไปส่งบ้านที่อยู่คนล่ะทางกันยังไงดี


"พี่แว่นกลับก่อนก็ได้ค่ะ เดี๋ยวแปมดูพี่มนให้ก็ได้"

"จะดีอ๋อ เกรงใจแปมแย่เลย เจ๊แกยิ่งเพี้ยนๆอยู่"

"ไม่เป็นไรหรอกค่ะพี่แว่น ดูแลไหวอยู่"

"งั้นพี่ฝากหน่อยนะ"


หลังจากที่เดินออกไปก็เหลือแต่เธอกับรุ่นพี่สาวสวยคนนี้ เธอมองคนที่ละเมอเพ้ออยู่คนเดียวอยู่บนโซฟาก่อนจะยืนมองหน้าของอีกฝ่ายอย่างละเอียด ผิวขาวแบบจีนๆดวงตาสะอิที่เป็นเอกลักษณ์ รอยยิ้มที่ดูสดใส เสื้อครอปแขนกุดของอีกฝ่ายที่ทำให้เห็นรอยสักที่เกิดจากการสักทับแผลเป็น ดูโดยรวมดูแมนๆแต่พอรู้จักจริงๆกลับเหมือนเด็กที่เอาแต่อ้อนซะมากกว่า


ผิดกับตัวเธอเองที่คนมองภายนอกมองว่าสวยหวานเรียบร้อยแต่จริงๆเป็นคนที่นิสัยง่ายๆลุยๆซะมากกว่าแต่ถึงจะลุยๆ โพนี่ก็เป็นอีกตัวละครน่ารักที่เธอชอบ นอกจากพิ้งค์กี้พายแล้วก็แอปเปิ้ลแจ็คนี่แหละที่ชอบมากๆ


พิ้งค์กี้พายม้าโพนี่สีชมพูผมฟูที่ร่าเริงและชอบสร้างเสียงหัวเราะกับแอปเปิ้ลแจ็คที่เป็นโพนี่ทำสวนตัวแทนความซื่อสัตย์ที่มีแอปเปิ้ลเป็นตัวแทน


เธอดึงร่างเล็กให้ลุกขึ้นมาและพยุงไปที่ห้องนอนสีชมพูของเธอเอง ก่อนจะวางลงเป็นเตียงนุ่ม ร่างสูงเดินไปหยิบขันและผ้าเช็ดตัวมาชุบน้ำแล้วแตะเบาๆบนหน้าอีกฝ่าย


"งื้ออ เย็น~"


เธอยิ้มน้อยๆกับความงอแงที่ออกจะเกินรุ่นเลข3ไปซักหน่อยแต่ก็ยังดูน่าเอ็นดูอยู่ดี เหมือนคำจำกัดความของรุ่นพี่เธออีกคนที่เป็นหน้ากากทุเรียนเลย แบบนี้นี่เรียกว่า "ตะมุตะมิ" รึเปล่านะ


หลังจากที่เช็ดตัวพอให้หายร้อนแล้วเธอก็จัดการห่มผ้าให้อย่างดีแต่อีกฝ่ายกลับดึงตัวไว้อย่างอ้อนๆ


"อื้ออ โพนี่เค้าหิวน้าม~"


เห้อ เธอเดินไปหยิบขวดน้ำมาให้คนที่ลุกขึ้นมางอแง


"อุตส่าเนียนเข้าหาแล้วอ่ะ ยังไปจิ้นกับทุเรียนอีกง่ะ"

"หื้ม?"


เธอมองคนเมาที่หลังจากทิ้งประโยคน่าสงสัยไว้ก็หลับฟุบไปเลย ปล่อยให้เธองงกับท่าทางที่เหมือนจะบอกอะไรซักอย่างแต่ก็หลับไปซะก่อน ก่อนที่เธอจะเดินจากไป เธอมองที่คนหลับอย่างลังเล


"จะบอกว่าแปมเป็นสุภาพบุรุษพอก็ไม่ได้อีก แต่ก็เป็นผู้หญิงเป็นสุภาพบุรุษได้ที่ไหนกันล่ะเนอะ"

สาวสวยยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ก่อนจะนั่งลงบนเตียงนุ่มอีกครั้งและยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆคนที่หลับอยู่มากขึ้นเรื่อยๆ จนใบหน้าห่างกันอยู่ไม่ถึง10เซน

ก่อนที่ริมฝีปากเรียวจะแตะลงไปที่ริมฝีปากของอีกฝ่ายใบหน้านั้นก็หันทิศทางเปลี่ยนเป็นแอบหอมแป้มคนที่หลับไม่รู้ตัวอยู่แทนและลุกออกไปก่อนที่จะปิดประตูลงเธอแอบลอบมองไปที่คนตัวเล็กอีกครั้ง

"แปมล้อเล่นนะ รอพี่มนก่อนก็ได้  Love me please เถอะนะคะ พี่มน"
.
.
.
.
.
.

แอร๊ยยย ชั้นจะเมากาวไปถึงหนายย นี่ยังจิ้น #ชาผสมกาแฟ กับ #น้ำส้มผสมเก๊กฮวย ไม่พอยังจะมาก่อเรือบาปอี๊ก5555 ยังไงก็ขอให้ทุกคนชอบนะค้า เป็นฟิคเมาๆของเราเองนี่แหละ5555